بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشاني داد

بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشاني داد
که تاب من به جهان طره فلاني داد

دلم خزانه اسرار بود و دست قضا
درش ببست و کليدش به دلستاني داد

شکسته وار به درگاهت آمدم که طبيب
به موميايي لطف توام نشاني داد

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و ياري ناتواني داد

برو معالجه خود کن اي نصيحتگو
شراب و شاهد شيرين که را زياني داد

گذشت بر من مسکين و با رقيبان گفت
دريغ حافظ مسکين من چه جاني داد

شاعر این شعر زیبا: حافظ