به سمع خواجه رسان اي نديم وقت شناس
به خلوتي که در او اجنبي صبا باشد
لطيفه اي به ميان آر و خوش بخندانش
به نکته اي که دلش را بدان رضا باشد
پس آنگهش ز کرم اين قدر به لطف بپرس
که گر وظيفه تقاضا کنم روا باشد