زنده شود هر که پيش دوست بميرد

شعر سعدی

زنده شود هر که پيش دوست بميرد
مرده دلست آن که هيچ دوست نگيرد

هر که ز ذوقش درون سينه صفاييست
شمع دلش را ز شاهدي نگزيرد

طالب عشقي دلي چو موم به دست آر
سنگ سيه صورت نگين نپذيرد

صورت سنگين دلي کشنده سعديست
هر که بدين صورتش کشند نميرد

شاعر این شعر زیبا: سعدی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *