چرا به سرکشي از من عنان بگرداني
مکن که بيخودم اندر جهان بگرداني
ز دست عشق تو يک روز دين بگردانم
چه گردد ار دل نامهربان بگرداني
گر اتفاق نيفتد قدم که رنجه کني
به ذکر ما چه شود گر زبان بگرداني
گمان مبر که بداريم دستت از فتراک
بدين قدر که تو از ما عنان بگرداني
وجود من چو قلم سر نهاده بر خط توست
بگردم ار به سرم همچنان بگرداني
اگر قدم ز من ناشکيب واگيري
و گر نظر ز من ناتوان بگرداني
ندانمت ز کجا آن سپر به دست آيد
که تير آه من از آسمان بگرداني
گرم ز پاي سلامت به سر دراندازي
ورم ز دست ملامت به جان بگرداني
سر ارادت سعدي گمان مبر هرگز
که تا قيامت از اين آستان بگرداني